tag:blogger.com,1999:blog-72629224005896643962024-03-19T02:41:58.793-07:00ramazan ışık/hayata dairhayat, bir karalama defteri gibidir, biz de biraz karalayıp gideceğiz.ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.comBlogger140125tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-78347802707175585522020-01-29T13:12:00.000-08:002020-01-29T13:12:52.841-08:002019 dan Yansıyanlar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Gelinlerime sevgilerimle. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Tt7pevtx5cfYXkJOM2wxBixk70Kycwrs4A50AyxuNqd-BZqOgEG_b69xTabRXwYkhbDPm3ogNuaLz4CeloGKRbJB7Iv3J_v0j4uiNrx1axlE-hcN9JuVay8ZTIgXBo64bqEe34dR67A/s1600/IMG_20200116_105739.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Tt7pevtx5cfYXkJOM2wxBixk70Kycwrs4A50AyxuNqd-BZqOgEG_b69xTabRXwYkhbDPm3ogNuaLz4CeloGKRbJB7Iv3J_v0j4uiNrx1axlE-hcN9JuVay8ZTIgXBo64bqEe34dR67A/s320/IMG_20200116_105739.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg80cDuga4nGh1oEmWmMRpI9lW3WZuZyzj_CJG7UQ0Mfu37_SwY6hF8YTpU3tPwbenzJSJvkJuHL-nQGWXP_uMxQFXpSeXiCqrws4NUL-YcaJZzLKZkue_z0eRErnoMISppQYgMlUKJhFg/s1600/IMG_20200116_105801.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg80cDuga4nGh1oEmWmMRpI9lW3WZuZyzj_CJG7UQ0Mfu37_SwY6hF8YTpU3tPwbenzJSJvkJuHL-nQGWXP_uMxQFXpSeXiCqrws4NUL-YcaJZzLKZkue_z0eRErnoMISppQYgMlUKJhFg/s320/IMG_20200116_105801.jpg" width="240" /></a></div>
<br />ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-35533092134700611222018-12-17T11:41:00.000-08:002018-12-17T11:41:54.471-08:002018 yağlı boya tablo yılı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijrdPjBZTaTjKxABkUQGuZgKxfAUijhvfS7zEGvZyNMRkiA1fXFhOKZ-1Z1r6GThqYSGHTyGJKLAOHeV_D_e0jByMnqdFm96Y-pH82WWqOGYM8vL3410ZTY8Ra_pKBOYv2NE_IKLcd7sY/s1600/IMG_20180328_210412_266.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1440" data-original-width="1152" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijrdPjBZTaTjKxABkUQGuZgKxfAUijhvfS7zEGvZyNMRkiA1fXFhOKZ-1Z1r6GThqYSGHTyGJKLAOHeV_D_e0jByMnqdFm96Y-pH82WWqOGYM8vL3410ZTY8Ra_pKBOYv2NE_IKLcd7sY/s320/IMG_20180328_210412_266.jpg" width="256" /></a></div>
Şirin Şey<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA34lzV3lc-F5n7E9i-deSOm5qmQ0bvDVcTYF4AmD5inVz_R2BnOCwWL4JlCMSmO8jZ44Rh2ncB3C0fYVDdreHTCkTsjjW25NUbPQJbfk5J42x-NvSQt0kf8v-kZN9_lOnjVNsvRqYSMA/s1600/IMG_20180301_231337_928.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1280" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA34lzV3lc-F5n7E9i-deSOm5qmQ0bvDVcTYF4AmD5inVz_R2BnOCwWL4JlCMSmO8jZ44Rh2ncB3C0fYVDdreHTCkTsjjW25NUbPQJbfk5J42x-NvSQt0kf8v-kZN9_lOnjVNsvRqYSMA/s320/IMG_20180301_231337_928.jpg" width="256" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2akEZXWG-yp0PvV9so7fGO8C9CtbIQ_S1KRBzT9I1Qx9NpJ2Oi9MrI_4MYaqxQSwjzHmSkfamokXHATm1fUQ6uUJoUhSq0WNbDJn4Ws56RV72L8cFseS-jP8M9f2cjeVGXGIxasZ7egY/s1600/20180315_125046.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2akEZXWG-yp0PvV9so7fGO8C9CtbIQ_S1KRBzT9I1Qx9NpJ2Oi9MrI_4MYaqxQSwjzHmSkfamokXHATm1fUQ6uUJoUhSq0WNbDJn4Ws56RV72L8cFseS-jP8M9f2cjeVGXGIxasZ7egY/s320/20180315_125046.jpg" width="320" /></a></div>
Çocuk Gelinramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-7010384170037912652018-12-17T11:27:00.000-08:002018-12-17T11:33:30.232-08:00218 yılında yaptığım yağlı boya tablolarından bazıları<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhghoG4zPSVg3vvMXfQX-b4Szp_yYlFcm3H-_onzub-clxGqCOe00Md8rgzwrLpGeOjNq-xTv7as6rwQzFrMoyRe3T30Iy02bVxIa3NQT-l2kDEo9eUFI3L-PPlyZedFkop7g48pKKMo7A/s1600/15450745553281098745776.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhghoG4zPSVg3vvMXfQX-b4Szp_yYlFcm3H-_onzub-clxGqCOe00Md8rgzwrLpGeOjNq-xTv7as6rwQzFrMoyRe3T30Iy02bVxIa3NQT-l2kDEo9eUFI3L-PPlyZedFkop7g48pKKMo7A/s320/15450745553281098745776.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWTB3C3qE7WtZDe5_V3_Bx6gRmNchvWA0aG3206SpU12II-D5AzXVA7Vxayeys0OVrz0z4suIBw3axSfX919uc81_7OpuKQ9zQff2xNFkPP3BOexvxqdcCMCvf0pI_fk3mQsIjPIt3kw/s1600/15450746282001502242678.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfWTB3C3qE7WtZDe5_V3_Bx6gRmNchvWA0aG3206SpU12II-D5AzXVA7Vxayeys0OVrz0z4suIBw3axSfX919uc81_7OpuKQ9zQff2xNFkPP3BOexvxqdcCMCvf0pI_fk3mQsIjPIt3kw/s320/15450746282001502242678.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQuuCfEGbJasgAJnFZ8lTjJwu4K0ayhdxcOYTiYyFjPrnZU1RJJ7sZ7XnaOzv0LYZhBITwz9B63ESZ89msZjub2urxY0aMPYXi1Pl5ikHlRqrhqW3I6ytFcjuQflSxzmlUzSYw9UKSeZA/s1600/1545074687997563202521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQuuCfEGbJasgAJnFZ8lTjJwu4K0ayhdxcOYTiYyFjPrnZU1RJJ7sZ7XnaOzv0LYZhBITwz9B63ESZ89msZjub2urxY0aMPYXi1Pl5ikHlRqrhqW3I6ytFcjuQflSxzmlUzSYw9UKSeZA/s320/1545074687997563202521.jpg" width="320" /></a></div>
<br />ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-63511181981681454132018-02-25T12:03:00.000-08:002018-02-25T12:03:27.391-08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXwT6Aq-00Q39W67oZTje65kdc1i4oWEZrbQdP2fA82b1Zr70xNRxS084dTqevDjvVmEPVGKWk3OQD6-pH0td5CgDctDm4xIxWDhB-phSE6pKtnmNAx_U2bLriT-wRr1k0ljBsZUKnuSs/s1600/20180223_122738.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXwT6Aq-00Q39W67oZTje65kdc1i4oWEZrbQdP2fA82b1Zr70xNRxS084dTqevDjvVmEPVGKWk3OQD6-pH0td5CgDctDm4xIxWDhB-phSE6pKtnmNAx_U2bLriT-wRr1k0ljBsZUKnuSs/s320/20180223_122738.jpg" width="180" /></a> </div>
Yeni bir tablo daha yaptım.ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-54715195839303961422018-02-02T19:26:00.000-08:002018-02-02T19:32:44.029-08:00Ilk Yağlı Boya Çalışmam<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6KZhU_s7jE_x_tzuY_ekXmC4Fq2WF1caNk9HFV3hhurE5GqBDXx7dtV10Xltg47JkKE7HAqM_vQdQnflSlKMPNyEU8UTx1ZNv3XvMtjhf0XdVb8md0tktUU72EoeQsu48zh68hAB70gc/s1600/20180128_101136.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6KZhU_s7jE_x_tzuY_ekXmC4Fq2WF1caNk9HFV3hhurE5GqBDXx7dtV10Xltg47JkKE7HAqM_vQdQnflSlKMPNyEU8UTx1ZNv3XvMtjhf0XdVb8md0tktUU72EoeQsu48zh68hAB70gc/s320/20180128_101136.jpg" width="320" /></a></div>
<br />ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-46149697131369375792018-02-02T19:21:00.004-08:002018-02-02T19:35:31.463-08:00AşkKuğular... <br />
Bir çift kuğu aşk demektir. Dağlar, aşkı anlatır mor ve gri tonlarla, tepesine kar yağmışından. Gökyüzü sonsuzlukta aşkı arar. Deniz, dalgalarla aşk şarkıları söyler en derinden... Nilüfer çiçekleri... O nilüfer çiçekleri yok mu, aşk kokar kendi mevsiminde. Ve ölüm... Kalbine vurur aşk mührünü... <br />
Ramazan Işık 03.02.2018 Mersinramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-15359848364958647362017-12-07T07:11:00.000-08:002017-12-07T07:11:05.010-08:00Karakalem'e Devam <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtlXAFGFHslRyif7I57-pDfBqMMhVOkMhEu1XN7vrRg-2Zm3LRQRFxSh32UAFczrUH8a7wt4aB60WNjzeb59anjPReTa9KMWK44FddRJBoomKsRl4gQ9MwlmujNLpRarmhMr9TH6FHem4/s1600/20171206_022651.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtlXAFGFHslRyif7I57-pDfBqMMhVOkMhEu1XN7vrRg-2Zm3LRQRFxSh32UAFczrUH8a7wt4aB60WNjzeb59anjPReTa9KMWK44FddRJBoomKsRl4gQ9MwlmujNLpRarmhMr9TH6FHem4/s320/20171206_022651.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYdtL77kncIWKJk7-cRsr5JTcjF7kt5Toy4T9ijgi4CR2g-akAuI_VXETo7dpMuCGVZ5nFRn7pw7wiTz7Dfi3pPElPtqVRJLUBNSO8STmoUojQ-cC1atyBlXyZOy80a_CipHYd4qm90-g/s1600/20171205_174353.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYdtL77kncIWKJk7-cRsr5JTcjF7kt5Toy4T9ijgi4CR2g-akAuI_VXETo7dpMuCGVZ5nFRn7pw7wiTz7Dfi3pPElPtqVRJLUBNSO8STmoUojQ-cC1atyBlXyZOy80a_CipHYd4qm90-g/s320/20171205_174353.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd612GoX_VFTTkDypw8244i1-QQaElXQbABLuQ3bi8oH-nQzPaxYx3M3qZJXdOEze4_-pxPxFyTcs7CUd8_Enqfn0Y9ZrVpqlDr81gEtT1iaq57EsWCHhcJfC268zhJt1yyDD4_046oEg/s1600/20171206_021854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd612GoX_VFTTkDypw8244i1-QQaElXQbABLuQ3bi8oH-nQzPaxYx3M3qZJXdOEze4_-pxPxFyTcs7CUd8_Enqfn0Y9ZrVpqlDr81gEtT1iaq57EsWCHhcJfC268zhJt1yyDD4_046oEg/s320/20171206_021854.jpg" width="180" /></a></div>
<br />ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-90441869887576313972017-12-05T11:04:00.002-08:002017-12-05T11:18:22.029-08:00Karakalem'e Merak Sardım (amatörce)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8tt3WiUg1LDzsxiO3BRPaJSkPfTGKbmmYnrcjWj0VPrPGcgRP5oKDnJoFHYA-8x7E3gAa5XbJsvWFj6IqIIh2oSXGRK2vGyz9fPA11dQuV7zZxLTvyoNDVf3Jkqaa-RJxX8sSaxFDj-4/s1600/20171116_233017.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8tt3WiUg1LDzsxiO3BRPaJSkPfTGKbmmYnrcjWj0VPrPGcgRP5oKDnJoFHYA-8x7E3gAa5XbJsvWFj6IqIIh2oSXGRK2vGyz9fPA11dQuV7zZxLTvyoNDVf3Jkqaa-RJxX8sSaxFDj-4/s320/20171116_233017.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip32qRsujBFCzy0Ep9ZvlQ0g8KfRQ4ci95jW5Wp7SIV3_mGaiNZ04Acqe8mdCkEyGldcq21otmmyDap1vVKm3uHNdGLE_lalnD83hX7N8_oe5On3Y4-JIXyt5Ieh8YxW8SP4tniLsE59g/s1600/20171020_115119.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip32qRsujBFCzy0Ep9ZvlQ0g8KfRQ4ci95jW5Wp7SIV3_mGaiNZ04Acqe8mdCkEyGldcq21otmmyDap1vVKm3uHNdGLE_lalnD83hX7N8_oe5On3Y4-JIXyt5Ieh8YxW8SP4tniLsE59g/s320/20171020_115119.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOreaFF3kIPyN16P4on2U04WttEB4OGUiba-RhK11FdMj99lprdknxLI3_lzvNdlokyUvJyvjIfsQPZYic8KCYtsTdyHcw4WZ5k3P-B1KwfXBHzcmsKCk6kE9RsOLc-8ATlu8tyRQCnwA/s1600/20171204_102755.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOreaFF3kIPyN16P4on2U04WttEB4OGUiba-RhK11FdMj99lprdknxLI3_lzvNdlokyUvJyvjIfsQPZYic8KCYtsTdyHcw4WZ5k3P-B1KwfXBHzcmsKCk6kE9RsOLc-8ATlu8tyRQCnwA/s320/20171204_102755.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo-cKz9UTP5FzQZKlZ8hXp_SjUft3ZN855qlq8-taNp4bwsIw16VB1V2DaG4UKkKo2hO4gkgHXNqENL4JhtPv88XCsQdytjh0Xi8FgYQnBQDHwo_EC70k58iHsjJpwwbZfM3omKU_mESU/s1600/20171203_224209.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo-cKz9UTP5FzQZKlZ8hXp_SjUft3ZN855qlq8-taNp4bwsIw16VB1V2DaG4UKkKo2hO4gkgHXNqENL4JhtPv88XCsQdytjh0Xi8FgYQnBQDHwo_EC70k58iHsjJpwwbZfM3omKU_mESU/s320/20171203_224209.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix5efqrHWFwWwHucrqqsL5Ljvcw-gT8LFlWH1Kbs7TxVaTd-UwAJlliUIH27yZ8ScosaU9AeMV8SI-Cwg2pv01HgER-LmYAMzu6AyN-GCwoPqwJ11Oj9IfQZAGjFW1t77wAgcZoM_35Ac/s1600/20171130_040552.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix5efqrHWFwWwHucrqqsL5Ljvcw-gT8LFlWH1Kbs7TxVaTd-UwAJlliUIH27yZ8ScosaU9AeMV8SI-Cwg2pv01HgER-LmYAMzu6AyN-GCwoPqwJ11Oj9IfQZAGjFW1t77wAgcZoM_35Ac/s320/20171130_040552.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAIsg-JY-UZnqhzVC4hyphenhyphen_A0jmyCop2gXyX9lb70QziDfFG9VvPRxPadQVxP-yzYvyhzu_06nOQrCOBpZTprTzX9mIuxk7AyUhBd68BoShzQ_ttvSQFlZomM1QDbg3KojbhZMi-Jxwr5U/s1600/20171129_134720.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAIsg-JY-UZnqhzVC4hyphenhyphen_A0jmyCop2gXyX9lb70QziDfFG9VvPRxPadQVxP-yzYvyhzu_06nOQrCOBpZTprTzX9mIuxk7AyUhBd68BoShzQ_ttvSQFlZomM1QDbg3KojbhZMi-Jxwr5U/s320/20171129_134720.jpg" width="320" /></a></div>
<br />ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-82752846157190363432013-06-15T12:56:00.002-07:002016-05-02T07:13:51.833-07:00NASIL BİR KADIN<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXvEG8BAyi-la8xzBfhFrByaOOhXiwChrpXB_tjU1KDAMbGFMpv47IQpwtc64mQicMixitXUeaEjKln_wXMWimuu2asJ_YOjM2hhbYUkFKr2ymV4MzioZ72GFBKsnPGWrpD_q1PlpTZxU/s1600/941852_10151807842213814_849279734_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXvEG8BAyi-la8xzBfhFrByaOOhXiwChrpXB_tjU1KDAMbGFMpv47IQpwtc64mQicMixitXUeaEjKln_wXMWimuu2asJ_YOjM2hhbYUkFKr2ymV4MzioZ72GFBKsnPGWrpD_q1PlpTZxU/s320/941852_10151807842213814_849279734_n.jpg" width="183" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">foto: Serdar IŞIK</td></tr>
</tbody></table>
<span style="background-color: orange;"><br /></span>
<span style="background-color: orange; color: #666666; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Geçen gün h</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">emşehrim, meslekdaşım Halil Koç Bey'le bir sohbet yaptık. Benim de aile büyüklerimden dinlediğim bir tesellemeyi O da babasından duyduğunu söyleyerek anlattı. Artık nesli tükenmekte olan insanların hafızalarındakilerinin kaybolup gitmemesi adına, bu anlatımı kayda geçirmek istiyorum. Biraz argo gibi görünebilir, ama ilgisi yok. Geçmişte yaşanmışlıkları mizaha dayalı bir üslupla anlatan bir yorumdur. Bu çerçeveden, halk kültürümüzü tanımak isteyenlerin dikkatle okuyacağını düşünüyorum. </span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Daha delikanlılık çağlarındayken dedesi arkadaşımı karşısına alıp öğüt veriyor;</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">-Oğlum, evlenmek önemli bir karardır. Evlenecek olanlar kiminle evleneceğine dair çok düşünmek zorundadır. Acele karar almayacaksın. Büyüklerin öğütlerine kulak vereceksin.</span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"> Demiş.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"> -Dedecğim nasıl olacak, biraz açıklarmısın, iyi bir evlilik yapmak için neler yapmalıyım ?</span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">- Oğlum üç çeşit kadın vardır, bunları iyi bileceksin. Seçimini de ona göre yapacaksın. Yanlış yaparsan hayatın zehir olur. </span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"> Birincisi <b>ZALLAN ZORT kadın</b>: Bunlar dağınık, ipsiz, sorumsuz kadınlardır. Nerede ne konuşacağını bilmezler. Olaylara hep olumsuz yönünden bakarlar. Topluluk içinde söz ola beri gele kabilinden laflar edip, çevresini huzursuz ederler. Bunlarla evlilik yapmak ömür boyu işkence çekmek demektir. Bizim köyden Umurlar'ın Hasan'ın karısı Gülbahar buna iyi bir örnektir. Eğer bu kadının davranışlarına dikkat edersen bunu fark edersin.</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"> İkincisi <b>ÇEPELİ MİRT kadın</b>: Bu tür kadınlar çok pis olurlar. Evlerine ve yaşadıkları çevreye pislikten girilmez. Ellerinden yemek yenmez. Çay içilmez. Giyim kuşamlarına özen göstermezler. Saçları başları dağınıktır. Öz bakımlarını yapmazlar. Bunlarla yaşamak da işkence gibidir. Bizim köyden Gök Hasan'ların İsmi de bu gruba iyi bir örnektir. Sen de O'nun davranışlarını gözlemlersen ne demek istediğimi daha iyi anlarsın.</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"> Üçüncüsü <b>KİMYAYI (Kimya-ı) MÜLK kadın</b>: Bu tür kadınlar az bulunur. Toplumda parmakla gösterilir. Evlendiği erkek için servet değerindedir. Oturmasını kalkmasını, nerede ne konuşacağını bilir. Öz bakımını yapar, kendini geliştirir. Çocuklarına iyi bir anne olmanın ötesinde, bir öğretmendir. Eşini her zaman daha ileriye taşır. Sevimli ve güler yüzlüdürler. Evlenilecek kadınlar bunlardır. Onları bulmak için çok uğraşmak gerekir. Ayrıca onlara layık olmak lazımdır. Öyle olmazsa hayatı bu kadınlara zehir etmiş olursun.</span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Dedi...</span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Günümüzde evlilikleri ve gençlerin halini düşündüğümüzde dedenin ne kadar anlamlı öğüt vermiş olduğunu anlıyoruz.</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Herkesin bahtına Kimya_ı Mülk kadınlar düşsün diliyoruz.</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Ramazan Işık</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 16px;">Teselleme: Geçmiş olayları örneklerle anlatma.</span></span></span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Zallan zort: Dağınık, lafını bilmez, sorumsuz.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Çepel: Bulaşık.</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: "arial" , "helvetica" , "clean" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 16px;">Kimya : Az bulunan.</span>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-12548773451444746152013-06-11T06:07:00.001-07:002013-06-16T04:05:43.848-07:00O ARTIK ÇOK UZAKLARDA<br />
<br />
<a href="http://rmazan.blogspot.com/2010/02/ne-kadar-yakiniz.html">NE KADAR YAKINIZ</a><br />
<br />
<br />
Yukarıda adresini verdiğim yazımda karşı komşumdan anlatmıştım biraz. O komşum çok uzaklara gitti. Dönülmez yolculuğa çıktı. Ne asansörde karşılaşabileceğim artık, ne balkonda çay sohbetleri yapabileceğim, ne de kameriye de halleşebileceğiz. <br />
Eski yazının tarihine baktım; şubat 2010. Yazıyı yazalı üç yılı geçmiş . Sevgili komşum üç yıl bu amansız hastalıkla mücadele etti. Sonunda, bu illete yakalanan diğerleri gibi, O da bu savaşı kaybetti. Her fani gibi bu dünyayı terketti.<br />
Kapı komşumun hastalığını öğrendikten sonra söylediği bir sözü gün gibi kulaklarımda : " Komşum ben senden, seninle komşu olmaktan çok mutlu oldum. Diliyorum ki tanrım öteki dünyada da seni bana komşu etsin" demişti. Ben de duygu taşıyan bir yürek olarak komşumun benden razı olmasından mutlu olmuş, bunun yanında hastalığı nedeni ile ölüme yaklaştığını hisseden bir insanın duygularına şahit olmaktan da derin bir üzüntü duymuştum.<br />
Şimdi arkasından evlatları son görevlerini eksiksiz yapıyorlar. Ama artık O çok uzaklarda ve istesek de yakın olamayız. Geçmişte "NE KADAR YAKINIZ" derken tam da bu gün hissettiklerimi anlatmaya çalışmıştım.<br />
Yakınımızdaki sevdiklerimize gerçekten yakın olalım. Mış gibi yapmayalım.<br />
Cennet mekanın olsun sevgili komşum. Umarım ve dilerim ben de sana ebedi komşu olurum...<br />
<br />
Ramazan Işık<br />
ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-6668391264987216652012-09-06T22:36:00.002-07:002014-03-15T11:52:03.404-07:00TEŞEKKÜR<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Oğlum
Serdar ve Ayşe’mizin 30 ağustos 2012 günü Mersin’de yaptığımız düğünümüze;</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>İzmit</b>’ten gelen kardeşim Ahmet Gültop, sevgili gelinimiz Demet Gültop,
yeğenlerim Şükrücan Gültop ve Kübra Gültop’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Kayseri-Bünyan</b>’dan gelen sevgili gelinimiz Demet’in annesi Meliha
Abla’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>İstanbul'</b>dan koşup gelen kardeşim Mehmet Gültop, sevgili gelinimiz
Emel Gültop’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Şanlıurfa</b>’dan yoğun mesaisini bırakıp gelen eniştemiz Yrd. Doç. Dr.
Şaban Yalçın’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Şanlıurfa</b>’dan gelen kardeşim Fatma Demirtaş’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ankara</b>’dan gelen yeğenim Figen, eşi Rıza ve sevgili yeğenim
Oğuz’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Gaziantep</b>’ten gelen yeğenimiz Funda Marangoz, eşi Ali Marangoz ve
bebekleri Begüm’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Antalya</b>’dan gelen yeğenimiz Süleyman Safa, eşi Fatoş ve
sevgili yavruları Tuana’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mut</b>’tan katılan kayınım Kerim Safa, eşi Rukiye Yengemiz’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mersin</b>’de bizim hep yanımızda olan, yeğenimiz Fatma Kaygusuz,
eşi Çetin ve çocukları Efe ve Ege’ye…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mersin</b>’den dünürümüz Veli Kaygusuz ve eşi Sevgi, kızları
Emine ve damatları’na…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Karaman</b>’dan gelen kayınım İsmet Safa, eşi Nermin, çocukları, yeğenlerimiz Semih safa ve Selin Safa’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mut</b>’tan gelen,</div>
<div class="MsoNormal">
Mustafa Uyar, Havva Uyar, Özgür Uyar’a…</div>
<div class="MsoNormal">
ileri yaşına rağmen bizi yalnız bırakmayan
kayınvalidem Yadigar Safa’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
Habibe Polat’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Dünürüm, sevgili gelinimin annesi Fatma Yılmaz’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Gazintep</b>'ten gelen sevgili gelinim Seyhan’ın ağabey’i Osman
Yılmaz ve kardeşi Derya Yılmaz’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mersin</b>'de Komşularımız,</div>
<div class="MsoNormal">
Gülser Şavk, Ömer
Öztürk, Abdullah- Havva- Hatice Gümüşsu, Ali Bezgin, Özgür- Sedat Coşkun,
Hüseyin Nadas, Adnan Avcı ve diğer komşularımız’a…<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p> </o:p>Sevgili öğrencim İpek Çevik, annesi ve babasına…</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia0WIuTSdFENbxD1-2t3T43uBTqdkbOeVeyqq98ZtvQICQzlDr2ezT6Ll7RACDhrbKXiylXPudKWUA3l6dS1KxkpKJHBNWs4dygG389F7S5lZuf65kVdsVEpC4fek2UvnQwbKcekQ-WwA/s1600/DSC02751.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia0WIuTSdFENbxD1-2t3T43uBTqdkbOeVeyqq98ZtvQICQzlDr2ezT6Ll7RACDhrbKXiylXPudKWUA3l6dS1KxkpKJHBNWs4dygG389F7S5lZuf65kVdsVEpC4fek2UvnQwbKcekQ-WwA/s320/DSC02751.JPG" height="320" width="240" /></a>Hemşehrilerim,</div>
<div class="MsoNormal">
Tayyip Ekinci’ye…<br />
İnci Eroğlu, Azmi Eroğlu'ya...</div>
<div class="MsoNormal">
Gülbeyaz-İsmail Aslan’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Mahmut Gökalp ve eşi Serpil Gökalp’e…</div>
<div class="MsoNormal">
İsmail Koyuncu ve eşi Sevim Koyuncu’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
Gülnaz Koç’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Süleyman Yalçınkaya ve eşi Saniye Yalçınkaya’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
Samet Yıldırım ve eşi Mesude Yıldırım’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b>Ankara</b>’dan gelen oğlum Hakan, gelinim Seyhan, torunlarım
Yiğit Kaan ve Alper’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Eskişehir'</b>den katılan,</div>
<div class="MsoNormal">
Ayşe’mizin annesi Saniye Erkaplan, babası Haydar Ali Erkaplan'a,<br />
kardeşi İsmail Erkaplan, eşi Gülşah, çocukları Eren ve Ali Berke’ye ve kayınvalidesine…</div>
<div class="MsoNormal">
Anneannesi’ne…</div>
<div class="MsoNormal">
Halası Fadime eşi Muhsin Gökkütük, halası Nermin’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Kuzeni Ezgi’ye…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Eski Mahalleden komşularım,</div>
<div class="MsoNormal">
Cemal Kekeç’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Mahmut Şimşek, eşi Çiğdem Şimşek, kızları Simge ve
kayınvalidesi Nesibe Teyze’ye…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Can arkadaşımız Aysel Deveci’ye…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Konya-Ereğli</b>’den gelen Dr. İlker Deveci, eşi Betül Deveci,
kızları Defne’ye…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Almanya Stutgart</b>’tan gelen Fidan Ören’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Kayseri Pınarbaşı</b>’ndan gelen,</div>
<div class="MsoNormal">
dayım Bilal Polat, Amca oğlum Yılmaz Işık, eşi Akgül'e, oğlu Şükrü Işık, torunu Kutay Işık’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Kayseri</b>’den gelen,</div>
<div class="MsoNormal">
Amca kızım Müjgan Özdemir, kızı Emel, oğlu Hüseyin’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Eşim ve benim sınıf arkadaşım kadim dost İlhami Balkaya, eşi
Ayşe ve kızı Aysu’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
Havva Halam ve eşine…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Mersin</b>’den,</div>
<div class="MsoNormal">
Emel-Ahmet Çamlık, kızı Hatice Çat ve eşi Emre Çat’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Serdar’ın arkadaşı Halil’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Eşimin iş arkadaşı dost Cemile Atalay’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Arkadaşımız Remzi Özbek’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Sultan- Cahit Utku’ya…<br />
Zeynep- Vahittin Keçeli'ye...</div>
<div class="MsoNormal">
Düriye-Osman Şimşek’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Şerife Yüzer’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Şenol-Gani Deniz’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Nesrin Şan, kızı Şansel ve damadı Kerem’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Fadime-İbrahim Atan’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Kadim dost, merhum Mehmet Dursun’un emaneti Fezime Dursun’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Sevim-Celal Soysal’a…</div>
<div class="MsoNormal">
Mustafa Kök, eşi Hatice, kızları, oğlu Mustafa ve Gelinleri’ne…</div>
<div class="MsoNormal">
Gülay-Ali Baştürk’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Burdur-Karamanlı</b>’dan gelen,</div>
<div class="MsoNormal">
Abdurrahman Demirel, eşi Perihan Demirel'e,<br />
Rahmetli dayımız İbrahim Demirel'in eşi, sevgili yengemiz Sultan Demirel’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Burdur</b>’dan gelen Ayşe Çakır, Kezban ve Emrah Turgut ve
sevgili kızları Didem’e…</div>
<div class="MsoNormal">
<b>Bursa</b>’dan gelen Serdar Demirel ve Kızı Arzu’ya.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>İstanbul</b>’dan Çelenk gönderen,</div>
<div class="MsoNormal">
Dayıcık Erdal Polat’a…(dayımın
yaşı benden küçük olduğu için O’na Dayıcık derim)</div>
<div class="MsoNormal">
Çelenk gönderen<b> Milletvekilimiz</b> Dr. Ali Öz’e…</div>
<div class="MsoNormal">
Çelenk gönderen <b>Toroslar Belediye Başkanı</b> Hamit Tuna’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
Canlı çiçek gönderen <b>Safir Kuyumcu</b>’ya…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ayrıca, çeşitli sebeplerle düğünümüze katılamayan ama,
e-mail'le , SMS göndererek, twit atarak, facebook’tan mesaj gönderip,
begeniler, yorumlar yaparak, telefon ederek bu sevincimizi paylaşıp arttıran akraba eş, dost ve
arkadaşlarımıza;</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Dostlarımızla böyle güzel bir gün geçirmemize vesile olan
Gelinim Ayşe ve oğlum Serdar’a…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ayrıca buraya adını yazamadığım diğer dostlarımıza...</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>SONSUZ TEŞEKKÜR VE ŞÜKRAN DUYGULARIMIZI SUNUYORUZ</b>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
IŞIK AİLESİ adına </div>
<div class="MsoNormal">
Sultan-Ramazan IŞIK</div>
<div class="MsoNormal">
06.09.2012 Mersin</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-19813228180285122152012-08-21T01:56:00.001-07:002012-09-22T12:18:20.841-07:00 İHANETİN BEDELİNİ KİM ÖDER<br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Gaziantep’teki
terör saldırısında çok sayıda vatandaşımız teröre kurban gitti. Yaralılarımız
var. Bu üzücü durumun bizde yarattığı çağrışım şudur:</div>
<div class="MsoNormal">
Türk Milleti
tarihi boyunca çok sayıda ihanet görmüştür. Bu ihanetlerin sonucunda acılar
çekmiştir. Kendisi acılar çekmiştir ama, O’na acı verenler de ihanetlerinin
bedelini torunlarının acı çekmesiyle ödemişlerdir. Buna birkaç örnek vermek
isterim. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Filistin </b>- Filistinde batılı ajanların kandırmacasıyla, Türk
Milleti'nin evlatlarının başlarını sırıklara geçirip, köy köy dolaştıranların
ihanetinin bedelini, bugün o ihaneti yapanların torunları ödüyor. Eğer o gün, o ihaneti etmeselerdi, bu gün Filistin'de yaşanan
acılar yaşanmıyor olacaktı.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ermeni </b>– Ermeniler
yüzyıllarca barış içinde Türk Milleti ile kaynaşmış olarak, birlikte yaşadılar.
Gün geldi, batılı ülkelerin kışkırtmasına kanıp, çeteler kurarak Türklerin
köylerini bastılar. Hamile kadınların karnını deştiler. Bununla ilgili onlarca
ağıt dinledim, okudum. Bu ihanetin bedelini de TEHÇİR'le ödediler. Hem Tük
Milletine acı çektirdiler, hem kendi torunları acı çekti.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Kırım</b>- Kırım Tatar Hanlarından Giray Han, kendisince
üstlenilen görevden kaçınarak, Rus Ordusuna engel olmadı. Türk Ordusu yenildi.
Sonuçta Ruslar güç kazandı. Giray Han’ın torunları ilerleyen zaman içinde Stalin döneminde, tren vagonlarına istiflenerek, hayvanlara bile reva görülmeyecek biçimde Kırım’dan Sibirya’ya sürüldüler.
Yolda çoğu telef oldu. Böylece dedelerinin ihanetini torunları ödemiş oldu. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Türk Tarihinde buna
benzer onlarca ihanet ve dedelerinin ihanetini ödeyen onlarca nesil torun var.</div>
<div class="MsoNormal">
Bugün yaşanan
ihanetin bedelini de bir gün hainlerin torunları ödeyecek. Ne şartlarda ve
nasıl ödeyeceklerini tahmin etmek zor değil.</div>
<div class="MsoNormal">
Tarih tekerrür etmesin. Hainler akıllarını
başlarına alsın. Dünya durdukça Türk Milleti var olacaktır. Ama ihanet
edenler ihanetlerinin bedelini
ödeyeceklerdir. Tarih bunun örnekleriyle doludur.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ramazan Işık</div>
<div class="MsoNormal">
21 ağustos 2012</div>
<div class="MsoNormal">
Ankara</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-73918714344611933982012-06-12T07:50:00.002-07:002020-09-15T11:17:51.142-07:00BEKAR DUTMAK<br />
<div class="MsoNormal">
Adana’dan söktü <b><i>bekar</i></b>.</div>
<div class="MsoNormal">
Ört düştüğü yeri yakar.</div>
<div class="MsoNormal">
Ne yatıyon aslan oğlum,</div>
<div class="MsoNormal">
Yiğit yaylasına çıkar.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Fatma Işık</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Yıllardır üstünde düşündüğüm bir konu var. Babaannem Fatma,
Babam Hasret öldüğü zaman, arkasından bir
ağıt yakmış. Ağıttaki dörtlüklerin birinde , “Adana’dan söktü bekar” diye bir söz var. Babaannem bu satırda, “Adana’dan
çok sayıda bekar yaylaya doğru yürüdü” demek istiyor. İstiyor da, çok sayıda
bekarın yaylalara doğru sökün etmesinin buradaki olayla ne alakası var. Bu
yaşıma kadar bu satırdaki “bekar”
kelimesine bir türlü anlam verememiştim. Babaannem ağıttaki bu satırda bu kelimeyi neden kullanmıştı. Bekar; bizim
bildiğimiz anlamıyla, evli olmayan kişi, demekti. Oysa babam, öldüğünde
evliydi. Üstelik de yirmibeş günlük bir çocuğu vardı. Yıllar içinde buradaki bu
duruma bir anlam veremiyordum. Zira babaannemin deyişlerinden, sözlerinden
hiçbiri anlamsız değildi. Konuşmalarında söylediği sözler, yaktığı ağıtlardaki
dörtlükler, getirdiği tesellemelerdeki (teselleme: söz sırası geldikçe, konuya
uygun hikayeler) örnekler, çok derin anlamlar taşıyan, dil ve kültür deryası
kavramlardı. Böylesi bir halk kültürü ustasının, bir kelimeyi yersiz kullanması
düşünülemezdi. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Çözdüm… Nihayet
konuyu bir sohbette çözdüm. Babaannemin yaşadığı köyden yüzlerce kilometre
ötede, yine benzer kültür ögeleri taşıyan bir yörede, bir dost sohbetinde bu
durum aydınlandı. Kafamı yıllarca meşgul eden bu konunun, uzun yıllar benim
tarafımdan bilinememesi, yine benim eksikliğimden kaynaklanıyordu. Köyde,
halkın içinde, babaannemin dizi dibinde başladığım hayat yolculuğuna, çocukluk
yılarımın hemen arkasından, şehir hayatıyla devam etmem, şehirde okul hayatını
tamamlayınca, uzak diyarlarda görev yapmam, bu kavramın benim tarafımdan
öğrenilememesine sebep olmuştu. Yıllar içinde de kafamı kurcalamaya devam
etmişti.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Eskişehir’in Doğançayır
Köyünden olan dostum Muhsin Gökkütük'le yaptığım bir sohbet sırasında, konu köy
yaşantısına, iş, güç, çalışma, tarla tarımcılığı, hayvan yetiştiriciliğine
dönüştü. İşlerin yoğunlaştığı sıralarda yorulduklarından anlatarak, “eskiden
böyle zamanlarda bekar dutardık, şimdi bekar da kalmadı” dedi. Dondum kaldım…! İşte… dedim, tam da bu… Aradığım sorunun
cevabını buldum…</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Bunu yüksek sesle söyleyince Muhsin Bey de
dikkat kesildi. Bir an durakaldı. </div>
<div class="MsoNormal">
Sevgili kardeşim Muhsin Bey, şu “bekar dutmak” ne demek, bana
bir anlatırmısın dedim. Anlamlı anlamlı baktı bana… “Hocam, işte bekar dutmak,
bunun neyini anlatayım”, dedi. Yok dedim, Muhsin Beyciğim, bu konu benim için
önemli. Ben yıllardır kafamda bunu irdeliyorum. Bir türlü cevabını
bulamıyordum. Sen bunu bana uzun uzun anlat…</div>
<div class="MsoNormal">
Sağolsun Muhsin Bey üşenmedi uzun uzun anlattı.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
“ Hocam eskiden bizim
buralarda çift-çubuk sahibi olanlar, tarlası, işleri çok olanlar, işlerini
gördürmek üzere bekar dutarlardı. Yani başka yörelerden gelen insanlarla, kendi
işlerini yaptırmak üzere bir süreliğine anlaşırlardı. Bu işler o evin her işini
kapsardı. Tarlada çalışmak, hayvanları yemlemek, sulamak. Hayvanların
ahırlarını temizlemek. Gübreleri taşımak. Eve lazım olan şeyleri almak,
getirmek. Getir-götür işleri. Bahçelerin bakımı. Velhasıl bir evde yapılması
gereken her tür işi bu bekar dutulanlar yapardı. Bunların yatacağı yer, çift-çubuk sahibi tarafından gösterilir, yiyeceği, içeceği yine bu şahıslarca sağlanırdı.
İşin zamanı yoktu. Yirmidört saat ne iş varsa o yapılırdı. Günde birkaç saat
uykudan sonra her işe koşulurdu bu çalışanlar”, dedi.</div>
<div class="MsoNormal">
“Ücreti de anlaşma süresinin sonunda topluca
verilirdi. Böylece, bekar dutulup çalışmış olanlar mevsim sonunda topluca belli
bir ücrete kavuşmuş olurdu. Bu ücretleri alan çalışanlar, memleketlerine
döndüklerinde ailelerinin çok ihtiyacını karşılamış olurlardı, şimdi böyle
insan bulunmuyor” , dedi.</div>
<div class="MsoNormal">
Bakakaldım
gözlerine Muhsin Bey’in… Anladım ki babam, İç Anadolu'nun çaresiz yıllarında,
pek çok diğer köylüsü, arkadaşları gibi “<b>bekar
dutulmuş</b>”tu.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgom3RPSsPO744qmFP5PaQ6obIHlbh6zMW61b_HPwYlBz-ixwuO_jVQmWctac75XFhBcLCc-e7UUbGF8zg3xHO8TIk6hqfmlJSeKpMyXQZqWjq178z4ebxwStQkaDeOZ_v34qysKkf8Sls/s1600/Ads%C4%B1z.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgom3RPSsPO744qmFP5PaQ6obIHlbh6zMW61b_HPwYlBz-ixwuO_jVQmWctac75XFhBcLCc-e7UUbGF8zg3xHO8TIk6hqfmlJSeKpMyXQZqWjq178z4ebxwStQkaDeOZ_v34qysKkf8Sls/s320/Ads%C4%B1z.jpg" width="273" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Ve bu çok
zeki insanın hayat hikayesi romanlara konu olacak kadar ilginçti. Yaşadığı köylerinde okul yoktu ama O buna rağmen, hem eski yazıyı, hem yeni yazıyı su
gibi okuyup yazmayı kendi başına öğrenmişti. Dedeleri 1865'lerde Islahat Fermanı ile zorla yerleşik
düzene geçirilmişti. Zor kış şartları içinde yaptıkları ve yıllarca aile fertlerinin
hepsinin birlikte yaşadığı <b>evlik</b> denen,
hayvanlar ve insanların aynı kapıdan girdiği, yaşam alanlarında yaşıyorlardı.
Bunun ilkelliğini anlamış bu yaşamı değiştirip köyünde ilk olarak iki oda bir
aralıktan oluşan ek bina yapmıştı. Onbeş haneli küçücük köyünde yaptığı bu ek binada bulunan odalarda köye
gelen tüm yabancıları ağırlamak mümkündü. Orta Anadolu’nun bir dağ köyünden, o
yılların yoksulluğu içinde herkes askere gitmeden ilçesine, iline gidemezken,
kendisi çocuk denecek yaşta ülkesini tanımak için İzmir'lere
gidip, oralarda hayatı tanımaya çalışmıştı. İzmir'den getirdiği boncukları,
takıları (şimdi bunlara bijuteri diyorlar) getirip yöre kızlarına satıyordu. Kendi
buluş teknikleriyle çiçeklerden damıtarak esans yapıp, camekanlı, ayaklı esans
sandığında, yine yöre kızlarına, gençlerine satıyordu. Günümüzün moda deyimi ile
parfümericiliği hiçbir yerden eğitim almadan, kendi düşünce ve buluşları ile
yapıyordu. Bu insan, ailesinin başına gelen bir felaket sonucu <b>bekar dutulmak</b> zorunda kalmıştı. Bekar
dutulmak esaret gibi bir şeydi aslında. Yirmidört saat birinin emrinde, onun
vereceği her işi yapmak…</div>
<div class="MsoNormal">
Doğaldır ki
böylesi bir insan buna dayanamazdı. Ve dayanamadı. Arkasında yeni doğmuş yirmibeş
günlük bir çocuk, onaltı yaşında dul kalmış, dünyalar güzeli bir eş bırakarak
ondokuz yaşında, daha askerliğini yapamadan dünyayı terk etti.</div>
<div class="MsoNormal">
Anladım ki
babam <b>bekar dutulmuştu </b>ve buna dayanamamıştı. Anladım ki yıllarca ahhh
dediğinde derinlerinden bir ahhh daha gelen babannemin yürek yangını bundandı. </div>
<div class="MsoNormal">
Babaannemin
acılarını anlamakla birlikte, yukarıdaki dörtlükte ne demek istediğini ancak
elli yedi yıl sonra anlayabildim…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
10.06.2012</div>
<div class="MsoNormal">
Ramazan Işık</div>
<div class="MsoNormal">
Emekli Öğretmen</div>
<div class="MsoNormal">
Ankara</div>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-54371299325722077812012-05-17T09:35:00.001-07:002020-09-15T11:21:20.773-07:00GİLAMADA ÇUBUĞU<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivbpc8svsDoYggTiaVd2OG3sGb342z0lSzLNbpVxoAEmz1EnQTC9k7gQqv6KIQAOnTJQ5D3YVqiEZkCWJGwXqejqWCYE2dCIjRaUmak6_FkP1wKtsanfAAYU9g8ZQLgYoReFq_g_Azyos/s1600/2009+(126).JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivbpc8svsDoYggTiaVd2OG3sGb342z0lSzLNbpVxoAEmz1EnQTC9k7gQqv6KIQAOnTJQ5D3YVqiEZkCWJGwXqejqWCYE2dCIjRaUmak6_FkP1wKtsanfAAYU9g8ZQLgYoReFq_g_Azyos/s320/2009+(126).JPG" width="240" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: 16pt;">GİLAMADA ÇUBUĞU<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Bahçede misinalı tırpanla ot
biçerken eskilere, ortaokul yıllarına gittim. “Geçmiş zaman olur ki hayali
cihan değer” derler ya. Bazılarının durumu pek buna uymaz. “Geçmiş zaman olur
ki gilamada çubuğu ayıklamak akla gelir”
bazen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Eğer kitap almak için para
kazanmanız gerekiyorsa, gilamada çubuğu ayıklamak ilaç gibi gelir size. Kalem, defter,
kitap almak, okul harçlığı çıkarmak için gereklidir gilamada çubuğu. İyi ki
vardır şu gilamada çubuğu dersiniz çalışırken. Olmasaydı ne yapardık, nasıl
alırdık kitapları, kalemleri, defterleri...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Kayseri’de, Erciyes Dağı’nın
eteklerinde bağ evleri vardır.
Kayserililerin büyük bir kısmı kış aylarını
Kayseri merkezdeki evlerinde geçirir. Bahar gelince bağ evlerine
göçülür. Bağ evleri şenlenir yazın gelmesiyle.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Mevsimi gelince bağlar
budanır. Bağın her tarafını “<b>gilamada çubukları</b>”
kaplar. Bu çubukların bağın boş bir alanında toplanması gerekir. Bu işleme “gilamada
çubuğu ayıklanması” denir. Bağ sahipleri bu işleri yaptıracak eleman ararlar.
Çalışkan gençlere iş çıkar böylece. Eğer harçlığa ihtiyacınız varsa, gilamada
çubuğunun da kimlerde olduğunu, yani <b><i>iş</i></b>’in kimde olduğunu bilirsiniz. Bir
günlük, iki günlük yevmiyelerle iş bulursunuz. Bir günlük yevmiye en az dört
beş dersin kitapları demektir. Birkaç günlük daha iş buldunuz mu, o yılın kitap
ve defterlerini aldınız demektir. Geriye kalır üst baş. Bunun için de, yaz
aylarını değerlendirmişsinizdir nasılsa. Ya lokantada komilik, garsonluk, ya
inşaatlarda işçilik, ya da döküm atölyesinde kalıpçılık. Onlar olmadıysa
sanayide sac kesim atölyelerinde çalışırsınız. Biraz daha tecrübeniz arttıysa
presin başına bile geçebilirsiniz. Ama bunun için sigortalı olmanız gerek. Zira
pres çok tehlikelidir. Mazallah küçük bir dikkatsizlik veya dalgınlık parmağınızın,
kolunuzun gitmesi demektir. Yaz aylarında geçici olarak çalışanlara ise sigorta
yaptırılmaz. Sigortasızlar çok tehlikeli işlerde çalıştırılmazlar. Çok
tehlikeli işlerde çalışmadığınız için de ücretiniz az olur. Az da olsa bu
ücretler lazımdır, elzemdir.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Bu işleri yapanlardan
bazıları işte kaytarmacılığı seçerler. Bağ sahipleri bu tipleri gözünden tanır.
Kolay kolay iş vermezler. Eğer yanlışlıkla işe çağırmışlarsa işin yarısında yol
verirler onlara. Bazı bağ sahipleri ise emeğe pek saygı göstermezler. Çalışanlara
kötü davranmak, akşam iş bitiminde bir bahane ile ücretten kesmek bunlardan
bazılarıdır.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14pt;">Yer yurt sahibi olanlar, bağ
sahipleri, fabrikaları olanlar, gilamada çubuğu ayıklamak isteyenlere izin
verin. İzin verin ki kitap alamayan gençler emeğinin karşılığı olarak aldıkları
ücretlerle kalemlerini, kitaplarını alabilsinler. Alabilsinler de hedeflerini
gerçekleştirebilsinler. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: 14pt;">17.05.2012<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: 14pt;">Ramazan Işık<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: 14pt;">Mut<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-76323697933573625622011-01-14T09:53:00.000-08:002020-09-15T11:24:24.830-07:00BAÇÇI<span style="color: white;">.</span>
Çocukluğumuzda "baççı oyunu" adında bir oyun oynardık. Baççı; uç kısmı kalem ucu gibi sivriltilmiş, yaklaşık 70 cm boyunda, 5-6 cm çapında bir sopaydı. Her çocuk bu deyneklerden birkaç tane yapardı. Kendisi yapamayanlar, büyüklerine yaptırırdı. Boş zamanlarda, harman yerlerinde veya, hayvan gübrelerinin dökülmüş olduğu gübeliklerde oynanırdı. Saymaca sonucu bir ebe seçilir, seçilen ebe baççısını yere diklemesine saplardı. Ondan sonra oynayacak olanlar sıra ile ellerindeki baççı'ları bu baççıya yanlamasına vurarak ve aynı zamanda baççısını yere saplamak suretiyle ebenin baççısını ve kendisinden önce saplayanların baççılarını düşürmeye çalışırlardı. Yerdeki baççıyı düşürebilen, eğer kendi baççısı da yere saplanmışsa, rakip baççıyı almaya hak kazanırdı. Böylece, ne kadar baççı devirir, elinde ne kadar çok baççı biriktirirse, o günün kahramanı olurdu.
Çok yenilmemek için herkes kendi akranı ile oynardı.
Baççı, televizyonun, yapay oyuncakların olmadığı o devirlerde, köy yerinde, çocukların vazgeçilmez eğlencelerindendi. Harman yerlerinde toplanmaların bir vesilesiydi. Oyundan oyuna geçilirken, baççı da diğer oyunların yanında bir renkti.
Şimdi bu günden bakınca o günler, sanki eski çağlarda yaşanmış gibi geliyor ama aslında çok geçmiş değil. Zaman ne çabuk geçiyor. 14.01.2011 Ramazan Işık
<span style="color: white;">.</span>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-30647548485917007962010-12-15T18:34:00.001-08:002020-09-15T11:27:04.501-07:00GORA<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLhy486eGHMudicNtJhtWj6V5bZD7izz2OptnFcswyZ_G_yh295cWaZUi8z3Cz8NgicsxLGUl5zxcv-1V7w-MIg4tpLZW93bVZY2KYK9raOytPZV8H5pAx44u-Q_GVzmO8MauvObYrXL8/s1600/PIC_0059.JPG"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546435652005197058" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLhy486eGHMudicNtJhtWj6V5bZD7izz2OptnFcswyZ_G_yh295cWaZUi8z3Cz8NgicsxLGUl5zxcv-1V7w-MIg4tpLZW93bVZY2KYK9raOytPZV8H5pAx44u-Q_GVzmO8MauvObYrXL8/s320/PIC_0059.JPG" style="float: left; height: 240px; margin: 0px 10px 10px 0px; width: 320px;" /></a><br />
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHxsZGOqIptCm5qmXEExh-WSwZ6OyP4gVMNDqWNcAP6SPMrMq1AwR1_-D0J9wXNxVz4sASw2lV0h9BoxP84s8p5J8nO-i8xDlRDvoRbUg0SX6yRaCQ4KQIvZbc3d7C9zJhAtjszC5rj5k/s1600/kora.jpg"></a><br />
<br />
<div>
<span style="color: white;">.</span><br />
Anadolu’da bir ilin, uzak ilçesinde, köy öğretmeni’nin kapısı, sabahın erken saatlerinde, gümbür gümbür çalmaya başladı. Genç öğretmen göreve yeni başlamış olduğu bu köyde, bu saatte, kapısının çalınmasına bir anlam veremedi.<br />
Hafif endişe, biraz kaygı, birazcık da korku ile kapıyı açtı. Karşısında beşinci sınıftan iki erkek öğrencisi duruyordu.<br />
-“Günaydın çocuklar, hayırdır, ne var”, dedi.<br />
Çocuklardan biri, utana sıkıla,<br />
-“Öğretmenim gorey ver”, dedi.<br />
Öğretmen içinden, ”gorey ?”, diye tekrar etti.<br />
“Gorey ne ola ki ??? “<br />
-“Gorey ne, oğlum”.<br />
Çocuk,<br />
-“Gora, gora öğretmenim”, dedi.<br />
Allah Allah , gora da ne ola ki !!<br />
-“Oğlum, gora ne”, dedi tekrar.<br />
Çocuk çaresiz, boynunu büküp,<br />
-“gora işte ???, öğretmenim”, dedi.<br />
<br />
Öğretmen, sosyal yaşamındaki çevresinde, okuduğu bunca kitapta, seyrettiği filmlerde, böyle bir kelime duymamıştı.<br />
Üstelik bu köy, etnik olarak kendisinden farklı bir dille konuşan bir köy de değildi.<br />
-“ Oğlum, bu gora dediğiniz, nasıl bir şeydir”, dedi.<br />
Çocuk, eliyle bir çevirme işareti yaptı, ama tam meramını anlatamadı.<br />
Öğretmen biraz sezmeye başlasa da,<br />
- “Peki yavrum, bu gora ile ne yapacaksın, ne işe yarar bu gora ?”.<br />
Çocuk,<br />
- “Öğretmenim, okulda temizlik yapacağım da, onun için. Okulun kapısını açacağım”, dedi.<br />
- “Yani anahtar mı, bu gora dediğin oğlum…”, dedi öğretmen.<br />
- “Evet öğretmenim, işte o…, anahtar”, dedi.<br />
- “ Hay Allah, yavrum şunu böyle söylesene...”.<br />
<br />
Durum aydınlanmıştı.</div>
<div>
Öğretmenin daha sonra yaptığı araştırmaya göre; köyde anahtar kelimesi yerine, “gora” kelimesi kullanılıyordu. Üstelik bu kelime, öyle çok ta yaygın bir sözcük değildi. Olsa olsa, bu yörede birkaç köyde kullanılan, yöresel ağız olarak yaşayagelmiş bir kelimeydi.<br />
Çocuklar nöbetçi öğrencilerdi. Köy okulunda, adet olduğu üzere, dördüncü ve beşinci sınıflardan her gün iki öğrenci nöbetçi oluyorlar, iki derslikli okulun sınıflarını süpürüp, temizliyorlar, kış aylarında da sabahleyin erkenden sobaları yakıyorlardı.<br />
<br />
Köyde yeni göreve başlamış olan genç karı-koca öğretmenler böylece sözlüklerine bir kelime daha eklemiş oldular, "gora". 16.10.2010<br />
<br />
Ramazan Işık</div>
</div>
ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-60322025318362144952010-12-05T03:05:00.000-08:002010-12-05T12:09:02.600-08:00YULAF YERMİSİNİZ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMW6WWc2VHerBv7ZwL8IcqD1Rcf3qlPCA1nOs-V_9-_W5OCAi952SZajs9hBDYJshWLruXV8RBcxokzd5ZeF8pRJ_hSf294aLhXf-J1ToA7mJrFNPCbo62lZZbPdXOAuOXtCtAHCWcXm0/s1600/yulaf%255B1%255D.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546050842570486162" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 240px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMW6WWc2VHerBv7ZwL8IcqD1Rcf3qlPCA1nOs-V_9-_W5OCAi952SZajs9hBDYJshWLruXV8RBcxokzd5ZeF8pRJ_hSf294aLhXf-J1ToA7mJrFNPCbo62lZZbPdXOAuOXtCtAHCWcXm0/s320/yulaf%255B1%255D.gif" border="0" /></a><br /><br /><div><span style="color:#ffffff;">.</span></div><br /><br /><br /><div></div><br /><br /><br /><div>Beslenme alışkanlıklarımız ne kadar değişmeye başladı. Dün, insanlar tarafından yenmesi akla gelmeyecek maddeler, bugün, yiyecek olarak önümüze konuyor. Biz de seve seve yiyoruz.</div><br /><br /><br /><div>Eski zamanlarda, çocukluk yıllarımızda, hayvan yemi olarak üretilip, hayvanlar tarafından tüketilenler, bugün, insanların arayıp bulamadığı, sofralarımızın en aranılan maddeleri oldu.</div><br /><br /><br /><div>Bunlardan bazıları:</div><br /><div></div><br /><div><span style="color:#006600;">YULAF;</span></div><div><span style="color:#006600;"></span><br /> </div><div><span style="color:#006600;">Çocukluğumuzda, hayvan yemi olarak üretilen yulaf'ın, en aranan yiyeceklerden olacağı, aklıma bile gelmezdi. Bugün, sağlıklı bir yiyecek olarak aradığımız bir besin maddesi oldu. Bendeniz, gastrit rahatsızlığıma ilaç gibi gelen, yulaflı bisküvileri, özellikle arayıp tüketen bir tüketici oldum. Çocukluk arkadaşlarım duysa, birbirimize takılmamız içten bile değildi...</span></div><br /><br /><br /><div></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#cc9933;">BURÇAK;</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#cc9933;">Yine hayvan yemi olması için ektiğimiz, ambarlarda bekletip, kış günlerinde hayvanlara verdiğimiz bu bitki, artık şifalı bitkiler kapsamında sınıflandırılıp, insanlığa hizmet ediyor. Bize de, bu kadar kısa sürede , bu büyük bakış açısı değişikliğine, hayret etmek düşüyor. </span></div><br /><br /><div><span style="color:#cc9933;">İnanılır gibi değil. Dün hayvan yemi, bugün arandığında az bulunan, şifalı bir bitki tohumu. Hayatımızda daha ne kadar değişiklikler olacak acaba...</span></div><br /><br /><br /><div></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#000000;">ÇAVDAR;</span></div><br /><br /><br /><div><span style="color:#333333;"><span style="color:#000000;">Eski zamanlarda, buğday bulamadıkları için, fakirlerin yemek zorunda kaldığı bir tahıl. Esmer olmasından dolayı zenginlerin rağbet etmediği, buğday unu bulamayan fakir insanların yemek zorunda kaldığı bu yiyecek, bugün gelir düzeyi yüksek insanlar tarafından, özellikle aranıp, yenen bir yiyecek maddesi oldu. Çocukluğumda, bir gün çavdar ekmeğinin çok aranan bir yiyecek olacağını rüyamda görsem inanmazdım. Ama bu gün bunlar gerçek ve aradan çok uzun zaman geçmiş değil. Sanıyorum yeni kuşaklar, bu durumun böyle olduğunu pek bilmiyorlar. Kısa sürede bu kadar değişiklik olmuş olabileceğini kavramakta zorlanıyorlar. Onlara doğalmış gibi geliyor. Oysa gerçekten çok büyük bir değişiklik bu</span>.</span></div><br /><br /><div></div><br /><br /><div>Herkes, eskiden biraz hor baktığımız, yulaflı, burçaklı, çavdarlı beslenmeler yapsın, sağlıklı bir ömür geçirsin.</div><br /><br /><div></div><br /><br /><div></div><br /><br /><div>Ramazan Işık </div><br /><br /><br /><div></div>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-34375992490006598732010-12-03T04:51:00.000-08:002010-12-03T18:16:35.351-08:00TÜRKÇE BOZUKLUKLARI<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1rnP8wtt-HuBVfyvdKWnRsEMO724hZt_gj3UTHDnzddO_qoofF9eQI5ZVhy2OChWbcYUdBOoO8CDN9vQZkHNU8HZUBJNLFEphdkwKD1Z_gfH7KWuXl0CmCOhNwQKIBEzupVx7ye4JNHk/s1600/Ads%25C4%25B1z.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546442305481783762" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 34px; CURSOR: hand; HEIGHT: 51px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1rnP8wtt-HuBVfyvdKWnRsEMO724hZt_gj3UTHDnzddO_qoofF9eQI5ZVhy2OChWbcYUdBOoO8CDN9vQZkHNU8HZUBJNLFEphdkwKD1Z_gfH7KWuXl0CmCOhNwQKIBEzupVx7ye4JNHk/s320/Ads%25C4%25B1z.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqcVz8SrX_x1jbFljGeS1HF5oLzbfV7Wx4BVYDb37bCTu0csUgtMtvwX2qr8IuwO-xYmjkJA-JjEvAzZy8Y0PUSPMMcRxVIn-A1RcnOtOhc-CaKAoxDdwpVhSwxLOuirwe73w21NxWbR0/s1600/Ads%25C4%25B1z.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546442133484064210" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 34px; CURSOR: hand; HEIGHT: 51px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqcVz8SrX_x1jbFljGeS1HF5oLzbfV7Wx4BVYDb37bCTu0csUgtMtvwX2qr8IuwO-xYmjkJA-JjEvAzZy8Y0PUSPMMcRxVIn-A1RcnOtOhc-CaKAoxDdwpVhSwxLOuirwe73w21NxWbR0/s320/Ads%25C4%25B1z.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div><br /><br /><div></div><br /><div>1- "PKK terör örgütü, TSK ile <span style="color:#ff0000;">mücadele</span>sinde <span style="color:#ff0000;">başarılı</span> olamayınca......."<br /><br />Mehmet Ali Şahin<br />TBMM Başkanı<br />02.11.2010-TRT haberleri<br /><br /><br />2- "Jandarma'ya uzun namlulu silahlarla saldıran terörist, kaçmayı <span style="color:#ff0000;">başardı</span>."<br /><br />ATV<br />27.10.2010<br />saat 18.30 haberleri<br /><br /><br />YORUM;<br />"başarmak", olumlu iş yapanlar için kullanılması gereken bir durumdur. İşi, terör ve teröristlik olanlar için, <span style="color:#ff0000;">başarı ve başarmak</span> kelimeleri kullanılır mı ?<br /><span style="color:#ff0000;">"mücadele";</span> ise meşru olmayan, yasa dışı olana karşı yapılan davranışlar, hareketlerdir. Yasa dışı iş yapan bir örgütün yaptığı işler, ihanettir. Onlar için "mücedelesi", hele hele "Türk Ordusuna karşı mücadelesi" demek çok yanlıştır. </div><div> </div><div><br />Ramazan Işık</div></div></div>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-557196076990431812010-11-25T05:32:00.000-08:002010-11-25T05:32:00.720-08:00BAĞ BOZUMU<span style="color:#ffffff;">.</span><br /><br />Yüreğinin bağ bozumunda bile,<br /><br />Sevda türküleri çalar, gönül telleri.<br /><br />Güz gelip, yaprak dökende duygular,<br /><br />Ağıtlar yakar, karalar bağlamış dudaklar.<br /><br /><br /><br />Ramazan Işıkramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-57433864197945138722010-11-15T02:11:00.000-08:002010-11-26T11:20:03.212-08:00KARA ÇIKINLARDAN GİDESİCE<span style="color:#ffffff;">.</span><br />-<span style="font-size:78%;color:#990000;">Şefre (Şerife) Polat Ebem'e saygılarımla</span>-<br /><br /><br />Yaşlı kadın, otobüste, şoförün arkasındaki yolcu koltuğunda oturuyor, ilçeden, il merkezine gitmekte olduğu yolculukta, kıvrımlı yolda, şoförün araç kulanmasını dikkatle izliyordu. O kadar dikkatle izliyordu ki, O'nun her halinden haberdardı. Bir ara, şoförde bir durgunluk sezdi. Otobüs yalpalamaya, yolda gezerek gitmeye başlamıştı. Pür dikkat kesildi. Şoförün uyuklamakta olduğunu kavraması gecikmedi. Sağ elini yumruk yapıp, şoförün sırtına öyle bir indirdi ki,<br />"<em>kara çıkınlardan gidesice</em>, <em>bizi uçuruma mı atacaksıııııın</em>" , diye bağırdı.<br /><br />Şoför, ne olduğunu anlayamadan, uyandı uykusundan. Direksiyonu sımsıkı kavradı. Arabayı kurallarına uygun kullanmaya başladı. Ama bir merak da sardı kafasında. Yaşlı kadına sormadan edemedi; "teyze, tamam, hata yaptım anladık da, bu <strong>kara çıkınlardan gidesice'</strong>de ne oluyor", dedi.<br />Kadın, daha dinmemiş öfkesini bastırmaya çalışarak, ve başını anlamlı anlamlı sallayarak , "geberirsen görürsün KARA ÇIKIN'ları", dedi.<br /><br />Kara çıkın; kadıncağızın sözlüğünde, ihtiyacı olanlara verilmek üzere, ölünün arkasından hazırlanan, ölen kişiye ait eşyalardan oluşan bohça veya eski çağlarda insanları ölüme götüren bir hastalıktan başka birşey değildi.<br /><br />Diğer oturaklarda yolculuk yapanlardan, bu olanları izleyenler; öncesinde kaygıyla başlayan mizanseni, sonrasında, bir komedi oyunu seyreder gibi izlemekten kendilerini alamadılar.<br /><br />Ramazan Işıkramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-27373488306393461272010-11-10T00:18:00.000-08:002010-11-26T11:34:01.868-08:00ÜRETEBİLECEĞİNİZ EN GÜZEL ŞEY<span style="color:#ffffff;">.</span><br /><br />Birbirlerine çok yakışıyorlar. Oğlan bir doksan boyunda, kız da ona yakın. Yan yana geldiklerinde, çok güzel bir görüntü oluşturuyorlar. Onlardan güzel haberler almak, bize de mutluluk veriyor.<br /><br />Gençlerle beraber olmak gibisi yok, hayatımız neşe doluyor. Açıyorlar bilgisayarlarını, videolar izletiyorlar bize. Yurt dışında , tenha bir cadde ortasında, arabanın teybinden, açmışlar halay müziklerini, halay çekmişler. İkisi kendi başlarına. Onu da videoya alıp, izlettirdiler bize. Benzer bir video da Türkiye'de, deniz kenarında bir yerde çekmişler. Çok hoştu doğrusu. İkisi, yalnız başlarına çektikleri halay videoları. Neşe dolu, kahkaha dolu.<br /><br />Serde öğretmenlik var ya, öğüt vermeden duramadım. Nişanlı gençleri karşıma alıp;<br />"gençler", dedim. " işte bu...<br />hayatta üretebildiğiniz iki şey çok önemli ;<br />birincisi, bu videolar, halaylar... yani mutluluklar,<br />ikincisi ise, düğünden sonra, bizlere hediye edeceğiniz yavrular, çocuklarınız.<br /><br />Gerisi hikaye...<br /><br />Çal-çaput, eşya, ve diğer eksiklikler için, kesinlikle birbirinize en ufak bir serzenişte dahi bulunmayın.<br /><br />Mutluluk üretin, bir de sevimli çocuklar. Sizden beklentilerimiz bunlardır..."<br /><br />Gençlerin gözlerinde de, benzer pırıltıları gördüm. Bu yönde adımlar atıyorlar. Atmaya da devam edecekler.<br /><br /><p>İki gönül bir olunca, samanlık seyran olur.</p><br /><p></p><br /><p>Ramazan Işık</p><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color:#ffffff;">.</span>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-50244361496111581232010-10-26T10:48:00.000-07:002010-10-27T11:16:27.007-07:00KANAAT ÖNDERİ<span style="color:#ffffff;">.</span><br /><br />Son zamanlarda bir <strong>kanaat önderi'</strong>dir tutturulmuş gidiyor. Takıldım buna. "Kanaat önderi" nedir. Ne anlamalıyım bu iki kelimeden ve kavramdan. Düşünen her insan gibi, ben de bu konuyu irdelemeye çalıştım."Kanaat önderi" , nedir.<br /><br />"Kanaat" kelimesini, düşünce, fikir olarak açıklıyor sözlükler. "Kanaat Önderi" ise, düşünce ve fikirde öncülük eden anlamına gelse gerek. Buradan şunu çıkarabiliriz; bir konuda, bizim bir düşünce üretmemize gerek yoktur. Kanaat önderlerinin düşüncelerine, söylediklerine bakmalıyız. Onlar ne diyorsa öyle davranmalıyız. Bu durumda kendi düşünme yeteneklerimizi çalıştırmamıza gerek yok. Nasıl olsa bizim adımıza düşünen insanlar var. Biz ona tabii olalım yeter. Düşünüp de neden zihnimizi yoralım ki. Kanaat önderi düşünsün. Milyonların düşünmesine ne gerek var. Kanaat Önderi sıfatlı bir kişi, zihnini yorup düşünsün, diğer insanlar rahat etsin, çiftiyle çubuğuyla uğraşsın.<br /><br /><br /><br />Koyun sürülerinin de kanaat önderleri vardır. Sürünün bu önderleri, bazan sulak alanları bulurlar, tüm sürüyü oraya taşır, hem suyunu içirir, hem de çayırlarda bol bol otlanır, karnını doyurur. Böyle zamanlar, sürü önderi için de, sürü için de hayat çok güzeldir. Ama, bazan öyle bir durum doğar ki, bir ses, bir gürültü, sürüyü bir anda şaşkına çevirir, sürü panikler. Hep birden, kanaat önderinin arkasından koşmaya başlar. Kanaat önderi olan "baş koyun", kendisini uçurumdan atıverir, hiç düşünmeden tüm sürü de kanaat önderinin arkasından dooğru uçurumun dibine...<br /><br /><br /><br />Allah bizi, kanaat önderlerinden korusun. Kendi başına düşünebilen, yorum yapabilen, insan olduğunun farkına varmış, bu erdemi yaşayabilen kişiler olduğumuz zaman, her birimiz bir "kanaat önderi" oluruz. Sürüler gibi güdülmekten kurtulur, kanaatlerimizi kendimiz oluştururuz.<br /><br />Ramazan Işık<br /><br /><span style="color:#ffffff;">.</span>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-22851899457831045412010-09-24T05:55:00.000-07:002010-09-25T19:55:00.148-07:00TEREYAĞIMIZI KENDİMİZ YAPALIM<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRe9ocbDtBWGhPatss3GZQrAUYoOtcgcqo5L1w1lbdU0DSYvB1VqVEJGkxpT-fnOsV1CtDW0Wd5YgmAHTdBHIUYfqFCOcxzbVV5ApxE122OSOA3xtNS2dkNsWo32H61oNxH_r-yP6qtzQ/s1600/2010+(27).JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5520470711490929538" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRe9ocbDtBWGhPatss3GZQrAUYoOtcgcqo5L1w1lbdU0DSYvB1VqVEJGkxpT-fnOsV1CtDW0Wd5YgmAHTdBHIUYfqFCOcxzbVV5ApxE122OSOA3xtNS2dkNsWo32H61oNxH_r-yP6qtzQ/s320/2010+(27).JPG" border="0" /></a><br /><div>Bugün bambaşka bir konuya girelim. Herkes yemek yapıyor ya. Ben de gıda sektörüne el atıp, bu konuda birşeyler yazayım istedim.</div><br /><br /><div>Tereyağı her evde tüketilen, vazgeçilmez gıdalarımızdandır. Piyasadan alınan tereyağlar her zaman güvenilir olmayabiliyor. Tereyağı yapmanın bilinen yolu ; yağlı yoğurdu yayıkla yayıp, yüzüne biriken yağları almaktır. Bugün yaşamakta olduğumuz ortamlarda bu her zaman mümkün değildir. </div><br /><br /><div>Tereyağı yapmanın daha pratik bir yolu da süt kaymağından (krema) tereyağı yapmaktır.</div><br /><div>Kaymak mandıralarda satılır. Fiyatı piyasada satılan tereyağlarına göre yarı yarıya ucuzdur. Büyük oranda da yağa dönüştüğü için çok ekonomiktir. Bir örnek verecek olursak; bendeniz sık sık uğramak durumunda olduğumuz ilçedeki mandıraların birinden, kilosunu 7 TL ye kaymak aldım. Bu kaymağın bir kilosundan yaklaşık 900 gram tereyağı çıkıyor. Hem katıksız, sağlıklı, güvenilir, hem de ekonomik.</div><br /><div></div><br /><div>Yapımı çok basittir. Mandıradan alacağınız kaymağı, buz dolabının alt kısmında bir gün bekletin. Bir leğen içinde mıncıklayın. Yağ oluşmaya başlayacaktır. Çok az miktarda su ise, leğenin tabanında birikecektir. Bu suyu bir kaba süzün. Süzdüğünüz bu suyu keklerinizde kullanabilirsiniz. Kalan yağı da topaçlar haline getirip, soğuk su ile yıkayın. Uzun süre saklayacağınız yağları % 1.5 oranında tuzlayabilirsiniz. Bir miktarını da tuzsuz olarak buzluğunuza koyup , zamanla çıkarıp sofraya getirebilirsiniz. </div><div> </div><div> </div><div></div><div>Ayrıca, eğer illa eski yayık yağı tadını arıyorum diyorsanız yapmanız gereken şey, aldığınız bu kaymağın içine biraz yoğurt katıp, yayıkta yayar gibi çalkalayıp işleme devam etmektir. O zaman elde edeceğiniz tat çok daha güzel olacaktır.</div><div></div><div></div><div>Tereyağı sıhhattir. Soframızdan eksik etmemeliyiz.</div><br /><div></div><br /><div>Afiyet olsun.</div><br /><div></div><br /><div>Ramazan Işık</div>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-90726143506352726752010-08-15T00:07:00.000-07:002010-08-17T10:24:44.227-07:00ÇARIKLI ERKAN-I HARPLER<span style="color:#ffffff;">.</span><br /><br /><br />İnceden süzer seni. Dış görünüşüne bakınca hiçbir şeyden anlamazlar sanırsın. "Bir köylü parçası işte", der geçer bazıları. Okul yüzü de görmemiş. Ne anlar hayattan, dünyadan, bilimden, sanattan.<br /><br />Yavaşça yanına yaklaşır, sezdirmeden. Seni gördüğü anda, sana ait bir yargıya varmış, giyiminden-kuşamından, duruşundan, bakışından notunu vermiştir kendince. Ona göre yaklaşır yanına. Sende bir boşluk sezdiyse, vay haline. Maskarası olursun, o birşeyden anlamadığını sandığın adamın. Şehirlerde pek göremezsin böylelerini. Kasketini de yan yatırır bazan. Öyle bir laf eder ki, cin çarpmışa dönersin. Kırk yıl düşünsen aklına gelmez. Hiçbir okul onların konuştuklarını öğretemez insana. Zeka gerekir, gözleme dayalı yorum yapmak için. Onlarda fazlasıyla vardır bu. Zaten hayatı gözlemle geçmiştir. Hayvanların davranışlarından başlamıştır gözlem yapmaya. Onu insan davranışlarına uyarlarlar. Verdiği örnekler de hayvan davranışlarının insana uyarlanmış şekilleridir.<br /><br />Sözlükler; "ordu'nun savaşta nasıl teşkilatlanacağını belirleyen subaylar", olarak açıklar <strong>erkan-ı harp</strong>'i. Bugünkü adıyla kurmay subay' ların genel adıdır.<strong>Çarık</strong> ise, ayak boyundan biraz genişçe kesilmiş deri parçası ve onu bağlamak için, yine deriden şeritler halinde kesilmiş, bağcıktan oluşan ayak giysisidir.<br /><br />Köye gelen yüksek dereceli bir memur, Mehmet ağa ile sohbete başlamış. Kendince O'nu aşağılayıp, takılmak istemiş; "yahu Mehmet Ağa, ben bu köylü milletine şaşıyorum", demiş. "Bu sizin kadınlarda, çalışa çalışa güzellik kalmamış, güneşten, tozdan ciltleri bozulmuş. Ahırlarda hayvanlarla fazla içli dışlılar, kokudan yanlarına yanaşılmaz olmuş. Bu durumda bu kadınlarla aynı yatağa nasıl giriyorsunuz", demiş.<br />Bizim <strong>çarıklı erkan-ı harp</strong> cevabı yapıştırmış. "Beyim", demiş, "ne yapalım, gerçekten biz de istemiyoruz , ama başka çaremiz yok, biz de sizin hanımları aklımıza getirip getirip giriyoruz yatağa", demiş.<br /><br />Çarıklı Erkan-ı Harpler'le laf yarışına girilmez. Onlara çok takılınmaz.<br /><br />Atatürk'ün bile bazı sorulara cevap vermekte zorlandığı anlar, bu insanlar karşısında yaşadığı anlardır.<br />Büyük Önder, Milli Mücadele sonuçlandıktan sonra, Mersin'de şehir turu yapıyor. Tur sırasında cadde üstündeki binaların kimlere ait olduğunu soruyor. Güzel binaların hemen hemen tamamının gayrimüslimlere ve yabancı uyruklu insanlara ait olduğunu öğrenince, oradakilere sormuş; "bunlar bu binalara sahip olurlarken sizler neredeydiniz, siz neden bu binalara sahip olmadınız". Orada bulunan bir <strong>Çarıklı Erkan-ı Harp</strong>, "Paşam, onlar bu binalara sahip olurken, biz yedi cephede savaşıyorduk", demiş.<br /><br />Atatürk, daha sonraki zamanlarda çevresindekilere; "hayatta en zorlandığım anlardan biri, bu köylünün bana verdiği bu cevaptı", demiştir.<br /><br />Çarıklı Erkan-ı Harp'ler bu ülkenin ortak akıl ve feraset abideleridir.<br /><br />Ramazan Işık<br /><br /><span style="color:#ffffff;">.</span>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7262922400589664396.post-290511242053880702010-08-09T00:01:00.000-07:002020-09-15T11:59:07.449-07:00KENDİ İÇ GÖÇLERİMİZ<span style="color: white;">. </span><div><span style="color: white;"><br /></span></div><div><span style="color: white;"><br /></span></div><div><span style="color: white;"> </span>Çoğu zaman, yalnızlığı kalabalıklar içinde de yaşıyoruz. Bunu önlemek için göçler gerçekleştiriyoruz. Balyalarımızı hazırlamaya fırsat bulamadan, yola çıktığımız göçler.
Kendi iç göçlerimiz oluyor. Nereye gittiğimizi bilmeden. Belki bir gün doğru yere varırız düşüncesiyle yola çıktığımız iç göçlerimiz. Aradığımızı bulamazsak eğer, kim bilir belki de döner geri, eski köyümüze geliriz. Tabii köyümüz eski yerinde duruyorsa. Oraları da birileri harabeye çevirip, talan etmediyse. Oturulacak bir ev, girilecek bir gönül kaldıysa...
Geçmiş günlere dönmelerden alakoyamıyoruz kendimizi. Nedense, hep dönüp dönüp eskiyi hatırlıyoruz. Aslında, çoğu buruk , bazısı acı, bir kısmı hüzünlü, bazıları da sevinçli anlara. Ama hepsi kendi içinde özel, kendine has ve bir daha yaşanması imkansız günler onlar. "Gel, yeniden aynısını yaşa", deseler, mümkün değil, yeniden yaşayamazsın. Derler ya; "bir nehirde iki kere yıkanamazsın", diye, işte o misali. Bir daha yaşayamazsın geçenleri. Deseler ki; "hadi gel bazılarını yeniden yaşa..." Doğrusu, "aynı biçimde dönüp, yeniden yaşarım", diyeceğin de tartışmalıdır, o geçenleri. Bunca tecrübeden sonra, "o geçmiş yaşanmışlıkları yeniden yaşa" deseler, ancak başka bir şekliyle yaşamak isteyebilir insan. Yeni bakış açılarıyla oluşturduğu, tecrübeyle harmanladığı, çeşitli düşünce ve fikir kırıntılarıyla yoğurduğu başka bir şekliyle.<div> Gelecek hayallerimiz hiç bitmiyor. Oralara da göçler denkliyoruz. Geleceğe göçmek de farklı bir uyarlamasıdır düşünce dünyamızın. Yaşımız ne olursa olsun, geleceğe göç duygusu var olacak. Ama kendi iç göçlerimizden olan, <em><strong>geleceğe olan göçlerimiz</strong></em> bizi yaşama bağlıyor. Orda yeşeriyor umutlar, ordan güç alıp yeniden sarılıyoruz hayata. Yapacaklarımız hiç bitmiyor, kurgularımız... </div><div> An be an yaşadıklarımız ise anlık göçlerimizdir. Bir işin başındayken bir anda daha farklı bir işe geçiveriyoruz. Tercihlerimiz değişiveriyor bazan. Doğru yapıp yapmadığımızın üzerinde düşünmeden, "<strong>dal orta</strong>" giriveriyoruz olaylara. Biraz düşünüp , yorumlayıp, "<strong>saat değişebilsek</strong>", çok farklı sonuçlara varacağız belki de. Ama olmuyor işte. Duygularımızın peşinden koşup, sağlıklı yorumlar yapamayabiliyoruz bazen.</div><div> İç göçler kaçınılmaz. Ruh sağlığının da olumlu bir göstergesi galiba. Yeter ki tek yöne olmasın. Sadece geriye giden göçler , sadece geleceğe kurgulanmış hayaller veya sadece an be an değişen duygularla yaşanan göçler, pek de sağlıklı ruh halini göstermeyebilir. Bunların da bir dengesi olmalı. <em><strong>Her birinden azıcık</strong></em> bulunmalı, yemeklere atılan baharat misali. Belki bazısından biraz fazla, kimisinden daha az. Ama mutlaka hepsinden biraz.
Sağlıklı iç göçler diliyorum herkese. </div><div>09.08.2010</div><div> Ramazan Işık</div></div>ramazanhttp://www.blogger.com/profile/03476635684267832497noreply@blogger.com21