20 Ocak 2009 Salı

BİR ÇOCUKLUK ANISI -

Karabaşlı köyünde dedem Musa Işık ve Uzun Duran Polat’ın ablası rahmetli Hapba ebemle yaşıyordum.Hatırladığım kadarıyla İlkokul ikinci ya da üçüncü sınıfta olmalıyım.Musa dedem beni tütün almak üzere Kızıldere Köyüne Uzun Duran Dedeme gönderdi.O yıllarda paket halinde tütün satılırdı.Tabii iki köy arası o yaş çocuğu için bayağı uzak sayılır.Vakitte oldukça geçti.İkindi yaklaşıyordu.
Karabaşlı köyünden yürüyerek Akpınar Köyüne oradanda Kızıldere ye vardım.Uzun Duran dedemin dükkanından tütünü alıp geri döndüm.Kızıldere’nin Akpınar Köyüne doğru çıkışında bir ev vardı.Avlu duvarı olan, taş yapı bir ev.Yanlış hatırlamıyorsam Osman Çavuş’un evi olması lazım.Belki de başka birinin evidir tam bilemiyorum.Bu evden kocaman bir kangal köpeği üzerime doğru hav hav diye yürümesin mi.Öyle korktum ki,elimdeki tütünü fırlattığım gibi yere yığılıp kaldım.Benim korktuğumu gören köpek olduğu yerde durakaldı.Karşısındaki bir çocuktu ne olsa.Evden köpeğin sesini duyanlar koştu geldi.Tütün paketini alıp elime verdiler.Beni sevip köpeği azarladılar.O korku ile yola koyuldum.Akpınar’ı geçmeden hava karardı.Karanlıkta yol almaktan da çocuk kalbimle korkuyordum.Karşımdan bir karartı bana doğru yaklaşıyordu.Haşır huşur,haşır huşur.Aman Allah’ım bu gelen ne acaba.Yabani bir hayvan mı,köpek mi,kurt mu,çakal mı, ne acaba? Bana doğru yaklaştıkça korkum artmaya başladı.Karşıdan bir ses Ramazan diye seslendi.Bu amcamın sesiydi.O andaki duygularımı anlatmam çok zor.Ağlayarak amcama nasıl sarıldığımı ben bilirim.Amcam beni teselli etti.Ordan sonra onunla konuşarak köye vardık.
Köy yaşantımdan bir anı olarak bunu hep saklarım.Çocuk yaşımın izi olarak bende saklıdır.
Bu vesile ile Kızıldere’de medfun bulunan Hapba ebemi,Uzun Duran dedemi,Zöhre ebemi,Şemsi teyzemi ve diğer geçmişlerimi rahmetle anıyorum.

23.05.2008
Ramazan Işık

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Düşünceleriniz benim için önemlidir. Katkılarınız için teşekkür ederim.