KIZ ÇIKARMAK NE ZORMUŞ

Eski ama eskimeyen arkadaşlıklarım vardır.Benim yaşam kaynaklarımdan biridir onlar.
Öğretmen okulundan beri arkadaşlığımız devam eden,otuz yedi yıllık arkadaşımdan bir davetiye aldım.Kızını evlendiriyormuş.Düğün için Kayseri'ye davet etti.Biz de hem kına gecesine katılmak,hem de düğünde bulunmak üzere yola çıktık.

Bu yıl havalar serin gitti.Haziran ortaları olmasına rağmen Erciyes karla kaplıydı.Yolda durup bir fotoğrafını çektik."Erciyes'te Kar Olsam"şiiri de o yolculukta ortaya çıktı.

"Kız Çıkarmak"deyimi,bana hep ilginç gelmiştir.Ne demek yani bu derdim,çoğu zaman.Kızım olmadığından mıdır nedir,bu olayı biraz hafife alırım öteden beri.Ben oğlan evlendirdim,sanki eve mi geldi.Kendi evini kurduk,oraya "oğlan çıkardık" derdim.Ne zamana kadar.Bu düğüne gidip,düğün sonu arkadaşımla beraber,evde sabahlayana kadar.

Şimdi düşüncelerim değişti.Kız çıkarmak zormuş arkadaş.Gözlerimle görüp,şahit oldum.
Ben işin mutluluk yönündeydim sürekli.Ooo ne güzel kardeş ya.Bir evlat yetiştirmişsin.Büyütmüşsün.Okutmuşsun.Uygun bir gençle anlaşmışlar ve evleniyorlar.Ne kadar güzel işte, diye sürekli mutluluk vurgusu yaparak,aklımca onu teselli ediyorum.Sanki O bunların farkında değilmiş gibi.

İşin aslı öyle değilmiş.Bizim toplumda kız çıkarmak zormuş vesselam.
Aslında bunun tecrübesini daha önceden azıcık yaşamıştım da ,unutmuşum demek ki.Oğlumu evlendirirken gelin almaya gittiğimizde,gelinimin annesi ağlıyordu.Gelin hanımda herhangi bir ağlama eseri yok maşallah.Eşim de kızın annesi ile birlik olup,başladı ağlamaya.Allah Allah ne oluyoruz ya.Biz buraya yas yapmaya mı geldik.Düğün bu yahu,demiştim o zaman.Biraz ben de buruldum aslında da.Renk vermiyorum.Bu ağlaşmaları o zamandan hatırlıyorum da.Böyle kız çıktıktan sonra,evde kalıp,o hüzünlü havayı yaşamamıştım doğrusu,şimdiye kadar.

Sabaha kadar ne yapacağımızı şaşırdık.Uyku yok.Eften püfden konuşmalar.Gençler balayı için Antalya'ya gittiler.Acaba vardılar mı.Yorgun argın araba kullanacaklar,keşke bugün dinlenip gitselerdi,falan.Ama asıl sıkıntının o olmadığı belli.Evden kız çıktı,dert bu.

Evde bize dikenler batıyor.Bu sıkıntıyı nasıl atacağız yahu.İşkembeciye mi gitsek,dondurmacıya mı.Gecenin üçünde dondurma mı yenir.Dondurmacı arayalım.Yok çerez koyalım.Balkona bir girip bir çıkıyoruz.Ne yapacağımızı şaşırdık.Hadi çıkalım dedim arkadaşıma.Gidip dondurmacı bulduk,Sivas caddesinde.Maksat dondurma yemek değil,zaman geçsin işte.

Zor işmiş bu iş.

Hey kızlar,arkada ne hüzünler bıraktığınızın farkındamısınız.Ben oğlan evlendirdiğimde böyle olmamıştı.Arada bir fark var.Kız çıkarmak farkı.

Geleneklerin bize ulaştırdığı bu hüznü atmalıyız,ama nasıl.Evlenen kız olsun erkek olsun mutluluğu doyasıya yaşamanın bir yolu olmalı.

Gençlere yeniden mutluluk dileklerimle,darısı bekarların başına diyorum.